مَی مکِران ـ خانم مریلا زارعی، به سرزمین سوزان ما، به سرزمین تشنه آزادی، به سرزمین عقب نگه داشته شده و مشتاق عدالت ما خوش آمدید! شما که برق نگاه دخترکان و پسرکان ما را دیده اید، شما که نگاه نجیبانه ی زنان و مادران ما را دیده اید، شما که چهره مهربان و لبخند محبت آمیز مردان و پدران ما را دیده اید، شما که مهمان نوازی و استقبال گرم مردم این دیار، دیاری دور از مرکز را دیده اید، اگر در مرکز گوش شنوائی یافتید، پیام ما را هم به آن ها برسانید، اگر در میان مقامات گوش شنوائی نیافتید، که بعید می دانیم بیابید، به دوستان هنرمندتان، به آن ها که در زیر فشار سنگین سانسور مجبورند کار کنند و هنر بیافرینند، پیام ما را برسانید! به آن ها بگوئید به سرزمین سوزانی سفر کرده اید که صدها تن از جوانان این مردمان مهربان و مهمان نواز در زندان های کشور زندانی هستند، ده ها تن از آن ها زیر حکم اعدام بسر می برند؛ گاه در خیابان ها و جاده ها، اتومبیل های جوانان و مردان ما تنها به جرم بلوچ بودن به گلوله بسته می شوند و سرنشینانش در میان شعله های آتش می سوزند و می گویند قاچاقچی بوده اند. به آن ها بگوئید که در این جا هر روز مثل قارچ وبلاگ های منادی نفرت و کینه و دو به هم زنی با پول های دولتی و اموال عمومی منتشر می شوند تا «کیهان» گونه بذر نفرت و پرونده سازی بپاشند، ولی اگر یک جوان بلوچ بخواهد وبلاگی داشته باشد و در چهارچوب قانون کشور حرف خودش را بزند، کاری سرش می آورند که از خیر وبلاگ نویسی بگذرد. به آن ها بگوئید در اینجا اگر کسی بخواهد در چهارچوب قانون، نهادهای غیردولتی ایجاد کند و برای جوانان دختر و پسر کلاس های سواد آموزی، کاریابی، گل دوزی و … ایجاد کند، تروریست خوانده می شود و به چوبه های دار آویخته می شود. به آن ها بگوئید که در اینجا اهل سنت، برادران ناتنی خوانده می شوند و به وهابی گری متهم می شوند و سایت های قلم به مزد برایشان پرونده می سازند و مقامات امنیتی هم روحانیون اهل سنت را دستگیر یا ممنوع الخروج می کنند.
و در پایان هم یک کلام دیگر. از هدایائی که با خود آورده بودید بی نهایت سپاسگزاریم. اما بخاطر داشته باشید که ما به هدیه و صدقه، آنطور که امام جمعه می گوید احتیاج نداریم. ما حق داریم که از تمامی امکانات کشور، مثل یک هموطن استفاده کنیم و اگر این امکانات از ما دریغ نشود، که تاکنون شده است، این سرزمین ظرفیت های زیادی برای رشد دارد که بتوانیم خودمان با فقر و نداری مبارزه کنیم. چون شما بودید این هدایا را پذیرفتیم. یادتان باشد ، اگر به غرور ما توهین شود، از این توهین هیچگاه نخواهیم گذشت. در راهی که در پیش گرفته اید موفق باشد
جمعه 19 آذر ماه سال
برای کمک‌های انسان‌دوستانه
مریلا زارعی به دهستان کتیج سیستان و بلوچستان سفر کرد
مریلا زارعی به عنوان سفیر یار مهرآفرین با بازدید از دهستان کتیج واقع در سیستان و بلوچستان عنوان کرد که برای کمک به آینده‌سازان کشور باید قاطع‌تر عمل کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر، نخستین سفر فصلی سفیران مهرآفرین، برای کمک رسانی به مناطق محروم، سه شنبه شانزدهم آذر همزمان با روز اول ماه محرم انجام شد.
در این سفر مریلا زارعی، بازیگر و سفیر یار مهرآفرین با عزیمت به استان سیستان و بلوچستان، کمک‌های مردمی و حمایت‌های موسسه نیکوکاری مهر آفرین پناه عصر را به مردم دهستان کتیج سیستان و بلوچستان اهدا کرد.
زارعی ، در جمع مردم این روستا که برای استقبال از وی در پارک لاله تجمع کرده بودند، گفت: من خوشحالم و خدا را شاکرم که این توفیق را داشتم تا در میان شما مردم صبور و ارزشمند سرزمینم باشم و هموطنان خوبم را از نزدیک ببینم، هر چند سفر ما طولانی و با کمی تاخیر همراه بود.
وی افزود: قلب ما برای دیدن شما می‌تپید و امیدوارم این سفر، فرصتی باشد تا اوضاع تحصیل و بهداشت و رفاه اولیه این روستا بهتر از قبل شود و همه دست به دست هم بدهیم تا همگان به صورت عادلانه‌ای از امکانات زندگی و منابع خدادادی بهره ببرند.
زارعی با اشاره به وظیفه هنرمندان در بیان مشکلات مردم گفت: هنرمندان، نویسندگان و خالقان آثار هنری، افرادی هستند که می‌توانند بیانگر و انتقال دهنده دردها و آلام مردم باشند و مشکلات آنها را به کسانی بگویند و برسانند که احتمالا از آن بی‌اطلاع و یا کم اطلاع هستند.
وی با اشاره به استقبال صمیمانه مردم این روستا ادامه داد: برای مادران، خواهران و دختران و پسرانی که آینده این کشور را می‌سازند و جوانانی که باید با کسب علم، سرزمین‌شان را آباد کنند، باید قدم‌های خود را محکم‌تر و قاطع‌تر برداریم. ما فریاد می‌زنیم که همه یک نفر هستیم و ایرانی هستیم و از کشور و سعادت مردمان این سرزمین دفاع می‌کنیم تا برای ریشه کنی چهره پلید فقر، باید که عزم ملی‌مان را به کار بگیریم و همه تلاش کنیم.
فاطمه دانشور نیز با اشاره به وظایف موسسه نیکوکاری مهر آفرین گفت: این نهاد با کمک مردم تاسیس شده و کاملا مردمی است. وابستگی به دولت و منابع دولتی ندارد و وظیفه اصلی آن، حمایت از کودکان بازمانده از تحصیل و مادران آنها است؛ جایی که با رفع تبعض و تامین نیازهای طبیعی‌شان، می‌توان به فردایی روشن و پر امید، خوش بین بود.
وی با اشاره به اهداف خود در این سفر گفت: ما به این منطقه آمده‌ایم. در حال حاضر حدود 50 کودک در این منطقه تحت پوشش تحصیلی ما هستند و در حد مقدورات از ادامه تحصیل و … آنها حمایت می‌شود. من معتقدم این منطقه، واقعا مظلوم واقع شده است و محرومیت در آن بسیار زیاد است. آرزو می‌کنم این اتفاق، فرصتی شود تا بیشتر و بیش از گذشته به چنین مناطقی توجه شود و همه مردم ما، در هر کجای ایران که هستند، در آرامش و رفاهی نسبی به زندگی خود ادامه دهند.
دانشور افزود: سفر سفیران مهرآفرین ادامه پیدا می‌کند و قصد داریم تا این حمایت‌ها بیشتر شود و بودجه این منطقه هم افزایش پیدا می‌کند اما لازمه آن این است که اهالی روستا اولویت‌ها را در نظر بگیرند.
امام جمعه دهستان کتیج هم ضمن خیر مقدم و اشاره به آیات قرآن کریم درباره اهمیت کمک به دیگران سخن گفت و از حضور سفیریار و مدیر عامل موسسه مهرآفرین قدردانی کرد: شما به درون قلب‌های ما آمدید. در دنیا و آخرت، کسانی قدر خواهند دید که به دیگران نیکی کنند و خداوند، نیکوکاران و پرهیزکاران را عزیز می‌دارد.
همچنین خالد رئیسی، مسئول شورای روستای کتیج ضمن خیر مقدم، به برخی از مشکلات این دهستان اشاره کرد: روستای کتیج در جنوب غربی شهرستان ایرانشهر و در 610 کیلومتری زاهدان قرار دارد که 12 هزار نفر در آن زندگی می‌کنند. با آن که دارای معادن منگنز کرومیت و آهک است اما از لحاظ امکانات اقتصادی و معیشتی، در وضعیت خوبی نیست.
وی ادامه داد: هم اکنون دختران دانش آموز این روستا و روستاهای اطراف، در سه مقطع ابتدایی، راهنمایی و متوسطه و فقط در یک مدرسه پنج کلاسه تحصیل می کنند. به دلیل نبود خوابگاه، طولانی بودن راه و مسیر و همچنین کمبود امکانات، بسیاری از آنها ترک تحصیل کرده اند و مدرسه پسرانه ما نیز به دلیل آن که 32 سال از ساخت آن می گذرد، فرسوده شده است.
این روستا بیش از 318 ورزشکار را که بعضا دارای رتبه‌های استانی و کشوری شده‌اند، تقدیم جامعه ورزش کشور کرده است و بچه‌های با استعدادی دارد اما ما حتی از لحاظ فضاهای ورزشی نیز در شرایط نامناسب و محرومیت به سر می‌بریم.
در این سفر به 200 خانواده محروم این منطقه، علاوه بر کمک‌های مالی و مایحتاج عمومی شامل برنج، روغن، گوشت، لوازم التحریر، بخاری نفتی و … هر یک معادل 200 هزار تومان اهدا شد و 50 کودک محروم نیز مورد حمایت تحصیلی قرار گرفتند.
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
مَی مکِران ـ خانم مریلا زارعی، به سرزمین سوزان ما، به سرزمین تشنه آزادی، به سرزمین عقب نگه داشته شده و مشتاق عدالت ما خوش آمدید! شما که برق نگاه دخترکان و پسرکان ما را دیده اید، شما که نگاه نجیبانه ی زنان و مادران ما را دیده اید، شما که چهره مهربان و لبخند محبت آمیز مردان و پدران ما را دیده اید، شما که مهمان نوازی و استقبال گرم مردم این دیار، دیاری دور از مرکز را دیده اید، اگر در مرکز گوش شنوائی یافتید، پیام ما را هم به آن ها برسانید، اگر در میان مقامات گوش شنوائی نیافتید، که بعید می دانیم بیابید، به دوستان هنرمندتان، به آن ها که در زیر فشار سنگین سانسور مجبورند کار کنند و هنر بیافرینند، پیام ما را برسانید! به آن ها بگوئید به سرزمین سوزانی سفر کرده اید که صدها تن از جوانان این مردمان مهربان و مهمان نواز در زندان های کشور زندانی هستند، ده ها تن از آن ها زیر حکم اعدام بسر می برند؛ گاه در خیابان ها و جاده ها، اتومبیل های جوانان و مردان ما تنها به جرم بلوچ بودن به گلوله بسته می شوند و سرنشینانش در میان شعله های آتش می سوزند و می گویند قاچاقچی بوده اند. به آن ها بگوئید که در این جا هر روز مثل قارچ وبلاگ های منادی نفرت و کینه و دو به هم زنی با پول های دولتی و اموال عمومی منتشر می شوند تا «کیهان» گونه بذر نفرت و پرونده سازی بپاشند، ولی اگر یک جوان بلوچ بخواهد وبلاگی داشته باشد و در چهارچوب قانون کشور حرف خودش را بزند، کاری سرش می آورند که از خیر وبلاگ نویسی بگذرد. به آن ها بگوئید در اینجا اگر کسی بخواهد در چهارچوب قانون، نهادهای غیردولتی ایجاد کند و برای جوانان دختر و پسر کلاس های سواد آموزی، کاریابی، گل دوزی و … ایجاد کند، تروریست خوانده می شود و به چوبه های دار آویخته می شود. به آن ها بگوئید که در اینجا اهل سنت، برادران ناتنی خوانده می شوند و به وهابی گری متهم می شوند و سایت های قلم به مزد برایشان پرونده می سازند و مقامات امنیتی هم روحانیون اهل سنت را دستگیر یا ممنوع الخروج می کنند.
مَی مکُران 
بیان دیدگاه